Maandag 9de dag: Bocas del Torro

De dag begon met een paardrit van de dames op het mooie strand van Las Lajas onder begeleiding van Gama. Het hele strand krioelde van de rode krabbetjes, maar de paarden trokken zich daar niets van aan. De paarden moesten "bestuurd" worden op de wijze die ze ook tijdens rodeowedstrijden hanteren. Dus met één hand aan de teugels en de andere los voor het evenwicht. Het was voor Gwen even wennen, maar uiteindelijk eindigde ze samen met Gama in galop. Een leuk begin van de dag. Toch heeft Ellis nu nog de naweën. Ik zal niet verklappen waar......! Luke en Henk vermaakte zich ondertussen aan het strand en in de hoge golven.





Na een frisse douche gingen we op pad richting Bocas eilanden. We namen afslag 4 in de richting van Almirante. Het landschap was woest en overweldigend. De weg liep gestaag omhoog en langs steile wanden. De weg was in het begin nog goed te berijden. Het regende en hoog in de bergen werd het zelfs mistig. Zeg maar heel erg mistig. Ook bleek de wegbelasting niet overal betaald te zijn. Hier en daar ontbrak er wat asfalt, waardoor Henk zijn techniek van de slalom weer heeft kunnen oefenen. We reden langs kleine indianendorpjes waar de mensen in houten huisjes wonen die op palen zijn gebouwd. Het landschap was heel indukwekkend! In Grande Chriqui, een klein plaatsje aan de kust, hebben we wat geld gepind en bij een lokaal café een sandwich gegeten. We werden in eerste instantie apart in een ruimte gezet. Kennelijk dacht men dat wij dat prettig zouden vinden. Toch maar niet gedaan. Gewoon tussen de locols plaatsgenomen. We blijven voor hun echt een attractie! Daarna de weg vervolgd naar Almirante. Aan het begin van het plaatsje werden we opgewacht door een donker gekleurde man op een fiets. Hij ging ons voor naar de watertaxi en het parkeerterrein voor de auto. Ter plaatse was de snelheid niet meer dan 40 km/u, maar wij konden hem echt niet bijhouden. Daarna ging alles in een sneltrein vaart. Voordat we het wisten, waren de tassen uit de auto gehaald en zaten we in het bootje. Uiteraard pas nadat we wat dollars hadden afgerekend. De boottocht met deze watertaxi was eng. Het was namelijk slecht weer en er stonden hoge golven. De snelheid werd echter niet aangepast. het gevolg..de bestuurdersbank viel uit elkaar, klappen met de boot op de golven en veel water overlast. We waren alle vier blij dat we de tocht hadden overleefd. Isla Colon is het eiland waar we nu verblijven. Tranquilo is het hier zeker. Ook is het heel toeristisch. Voor ons was dat wel even wennen na dagen in de stilte te hebben doorgebracht. Ons hotel, Swans Cay, staat aan de mainstreet van het dorp. Alles is te voet te doen. Nog wat rondgelopen, de omgeving verkend en een pizza gegeten. Op de sound van Bob Marley in slaap gevallen....